Het waren dit weekend vooral de pupillen die de aandacht trokken. Anne Murk verbeterde zondagavond bij de 4de pupillenwedstrijd In Haarlem haar PR’s op de 500 en 1000 meter. Met 48.82 en 1.42.24 eindigde ze op de plaatsen 5 en 6 en liet ze zien dat ze dit seizoen grote stappen voorwaarts heeft gezet. Datzelfde geldt voor Niels Ott. De Montfoorter, die dit jaar afscheid neemt van de pupillencategorie, sprong op de vroege zondagmorgen op het supersnelle Utrechtse ijs op :de 500 naar 52.50 en op de 700 meter verbeterde hij zich tot 1.16.47. Aan het begin van zijn eerste schaatsjaar was de afstand van Niels op de Utrechtse toppers nog enorm, maar gaande het seizoen weet hij het verschil steeds meer te verkleinen. Dat biedt ook perspectief voor de andere Oudewaterse pupillen. Zij blijven meestentijds nog op afstand van hun ploeggenoot, maar hebben in de meeste gevallen nog een of zelfs twee pupillenjaren te gaan. Ook zij ritsten zondagmorgen de PR’s aaneen. Het overzicht: Niels Ott (13.26, 33.30, 52.50, 1.16.47), Sem van Beek (56.34), Mike Houdijk (13.38, 56.37), Onne van Miltenburg (58.31) en Sem van Agthoven (13.98, 36.61). Ook Stan van der Wind, junior B en pas vorig jaar ingestroomd als wedstrijdschaatser profiteerde van de omstandigheden met een mooie 57.38.
Niels Ott en Anne Murk gingen zaterdagavond van start bij een gewestelijke pupillenwedsrijd op de sfeervolle Jaap Eden-kunstijsbaan in Amsterdam. De beide Montfoorters hadden geluk, want na veel regen in de middag was het tijdens de wedstrijd droog. En dat is toch echt lekkerder schaatsen op de onoverdekte ijsbaan!
Anne werd vierde op de 500 meter en kon heel tevreden zijn met haar 49.91. Niels, een stuk minder wedstrijdervaren dan Anne, finishte na 56.07 en werd elfde. Op de 700 meter verbeterde Niels zijn PR met maar liefst drie seconden. Voor zijn 1.18.03 werd hij wederom beloond met plaats 11. Anne kwam tot 1.11.49. In het eindklassement werd Anne vierde, winnares werd Noor Entius. Niels eindigde, hoe kan het ok anders, als elfde. De gewestelijke wedstrijd werd gewonnen door de ook in Oudewater niet onbekende Niels de Kruijk.
Joep Stubbe, trainend bij de C-groep van de SchaatsAcademie Utrecht, deed zondgamorgen mee met trainingswedstrijden in Utrecht. Hij kwam tot 45.05 en 1.31.61 op de 500 en 1000 meter.
Bij de wekelijkse marathoncompetitie konden de SVO’ers geen potten breken. Freek Wiltenburg werd 16de bij de C2, Kees Verdouw eindigde als 9de bij de C3, in het klassement is hij naar plaats vier gezakt.
Na een best wel succesvol verlopen Nederlands Kampioenschap voor junioren B was Stan van Vliet eigenlijk alleen tevreden over zijn 3000 meter. ‘Dat was mijn beste ooit. Ik kon steeds versnellen in de bochten en speelde met mijn tegenstander Martijn Takens,’ vertelde Stan na afloop van het tweedaagse toernooi dat op de koude kunstijsbaan Kardinge in Groningen werd gehouden. Hij werd beloond met een prachtige derde plaats op deze slotafstand en hoefde met zijn 4.02.75 maar anderhalve seconde toe te geven op winnaar Remo Slotegraaf. In het eindklassement steeg hij na het brons naar een mooie zevende plaats. Kampioen werd Stefan Westenbroek.
De titelstrijd werd zaterdag geopend met de 500 meter. Na een valse start kwam er veel druk op de restart te staan, een valse start zou tenslotte tot een diskwalificatie leiden. Stan: ‘Dat kostte me wel een paar tienden van een seconde. Daarnaast maakte ik ook nog een paar missertjes.’ Desondanks kwam hij nog tot een alleszins edelijke 38.78. De achttiende plaats telde in dit ijzersterke veld echter niet mee. Zo ging de winst naar Sebas Diniz in 36.74. Over de 1500 meter was Stan meer tevreden, al vond hij het verval in de laatste ronde te groot. Hij finishte na 1.55.70 en werd daarmee tiende.
Het toernooi werd zondagmiddag vervolgd met de 1000 meter. Stan kwam tot 1.15.50, maar was wederom niet te spreken over het verloop van de race: ‘Ik sneed de bochten niet goed aan. Zo was ik op het rechte eind voor de laatste bocht al aan het overstappen.’
Stan werd weliswaar zevende in het eindklassement, maar hoefde van zijn jaargang (B1) alleen Gert Wierda voor te laten gaan. Zoals de zaken er nu voor staan strijden beide mannen volgende winter om de nationale titel.
Op 2 februari was het eindelijk zo ver: de jeugdschaatsers van SVO reden de Elfstedentocht. Fervent deelnemer aan deze zware tocht, Koning Willem-Alexander, moest het dit keer helaas laten afweten wegens zijn 17-jarig huwelijksfeest. De SVO-jeugd had hier echter geen moeite mee en kwam, ondanks zijn afwezigheid, toch in grote getalen opdagen om de tocht langs de elf Friese steden te volbrengen.
In het schemerdonker wachtte iedereen, sommigen best een tikkeltje zenuwachtig of ze die 200 kilometer wel zouden halen, op het startsein. Het dweilorkest zorgde ervoor dat iedereen als vanzelf in beweging bleef en daarmee de spieren niet al te veel afkoelden. Zodra het startsein gegeven was, was het dringen geblazen richting het ijs. Snel werden de ijzers onder gebonden en werd er koers gezet naar de eerste stempelpost.
De weersomstandigheden waren niet best. Regen en een koude wind maakten de tocht extra zwaar. Het ijs was ook niet overal van al te beste kwaliteit en menigeen maakte een forse duikeling. Flinke bloedneuzen, schaafwonden en blauwe ogen waren dan ook het gevolg voor veel deelnemers. Ondanks de verwondingen zette iedereen toch goed door en haalde stempel na stempel. Het dweilorkest zorgde ondertussen voor een gezellige sfeer en onderweg was er voor iedereen een lekkere versnapering om de broodnodige energie weer aan te vullen.
Een dag na de wedstrijdtocht, die werd gewonnen door Frank Vreugdenhil en waarbij Tom van Vliet na 80 km. uit de koers stapte, werd donderdag de Vierde Alternatieve Elfstedentocht geschaatst op de Weissensee. Een dag eerder dan was gepland, maar door de verwachte sneeuwval op vrijdag nam de organisatie het wijze besluit om te vervroegen. De vierde toertocht is niet de tocht met de meeste deelnemers, maar toch ging er een klein aantal SVO’ers van start. De meesten van hen niet met de intentie om de 200 km. te volbrengen, want dat hadden zij eerder in de week wel gedaan. Thijs van Weelden schaatste de tocht wel voor de tweede keer uit en finishte na 10.50.06. Zijn moeder Marjo had het aanmerkelijk zwaarder en stapte na 162.5 km. uit de race. Ook kilometervreter Benno van Vliet presteerde het om de Alternatieve voor de tweede keer in twee dagen te volbrengen en was met zijn 9.09.52 zo’n anderhalve minuut langzamer dan dinsdag.
Mark van Valkenburg was dit keer de snelste SVO’er. Met 7.57.37 bleef De Waardenaar zijn dorpsgenoot Albert de Koning net voor. In het dagklassement werd Mark dertiende.
De andere SVO’ers die donderdag aan de tocht deelnamen waren John de Vries en Rigard van Agthoven die na 100 km. gezamenlijk finishten.
Terwijl het in Nederland kwakkelt heerst de vrieskou in Karinthië. Bij de start van de Derde Alternatieve Elfstedentocht was het gisteren maar liefst -18 graden. IJskoude omstandigheden dus op de Weissensee. De extreme kou had ook z’n weerslag op het natuurijs. Bert Vermeij, een van de vele SVO’ers die van start ging, over het ijs: ‘Knijterhard en met heel veel scheuren.’ Bert schaatste, na jarenlange afwezigheid, met zijn fietsmaten Cees Hofman en Kees Wiltenburg: ‘Het was een pittig stukkie. We hebben rustig geschaatst, maar waren ruim op tijd binnen. We kunnen het nog.’
Bijna alle SVO’ers schaatsten dinsdag de 200 km. uit, maar Pedro Hoogenboom redde het niet. Hij werd slachtoffer van de kou en moest de strijd na 150 km. staken vanwege een bevroren teen. Ook Adrie Boere leek voortijdg van het ijs te moeten stappen, want hij kwam na 75 km. zwaar ten val. Na een lange behandeling bij de EHBO hervatte de gehavende Adrie de strijd en finishte nog binnen de elf uur.
De toertochten zijn geen wedstrijd, maar toch wordt er voorin gestreden om de eer. Die ging nu naar oud-marathonschaatser Kurt Wubben, die zijn oud-collega Arnold Stam voorbeel. Sterkste schaatser met SVO-roots was Ronald van den Brink. De taaie Montfoorter, die op het kunstijs de bochten nauwelijks doorkomt, finishte na 7.30.26 en werd daarmee 19de. Ronald bleef Peter Kromwijk en Wil van der Neut, traditioneel Oudewaters snelste, ruim voor. Wil was onderweg overigens ook flink ten val gekomen.
Gerwin Coljé kan pieken. Dat bewees hij dit weekend maar weer eens bij de Nederlandse Kampioenschappen Allround in Heerenveen. De SVO-schaatser behaalde een prachtige tiende plaats in het eindklassement en verbeterde tijdens het toernooi in een uitverkocht Thialf ook nog eens drie persoonlijke records. In het vorige schaatsseizoen eindigde Gerwin nog als zesde bij het NK, maar toen ontbraken alle schaatsers die zich hadden geplaatst voor de Olympische Winterspelen in het Zuid-Koreaanse PyeongChang. Nu waren het Sven Kramer en streekgenoot Patrick Roest die het toernooi aan zich voorbij lieten gaan, maar verder gaf de gehele Nederlandse top acte de presente. Gerwin sloeg zijn tiende plaats van dit jaar dan ook zeker zo hoog aan als de bijzondere klassering van de vorige jaargang.
Op de 500 meter, de openingsafstand van het toernooi, werd Gerwin verrassend zesde. Hij opende supersnel met 10.41 en na een stabiele race, met een geweldige laatste binnenbocht, duwde hij zijn schaats na 36.55 over de finishlijn. Ook het vervolg op de 5000 meter verliep naar wens. Ondanks een iets te voortvarende start schaatste hij met 6.39.24 een nieuw persoonlijk record. Dat leverde hem een elfde plaats op in het afstandsklassement, maar hij wist daarmee ook dat hij de tien kilometer niet zou hoeven te schaatsen.
Zondag was de altijd luidruchtige zuidbocht van Thialf gevuld met veel Oudewaterse supporters. Of het aan hun toejuichingen lag is niet met zekerheid te zeggen, maar Gerwin perste er een fabuleuze 1500 meter uit. In zijn rit tegen EasyJet-schaatser Lex Dijkstra, die hem eerder dit seizoen nog ruim de baas was, kwam hij met 1.49.04 tot een geweldige eindtijd. Profschaatser Dijkstra delfde nu het onderspit. Gerwins valkuil op de mijl is meestal zijn te snelle start, maar in Heerenveen opende hij iets behoudender waardoor hij richting de finish het vermogen hield om zijn rondentijden slechts licht op te laten lopen.
Het was vrijdag koud tijdens de tweede Alternatieve Elfstedentocht die op de Weissensee (officieel is het overigens ‘het’ Weissensee) werd geschaatst. Carel Doesburg was zelfs genoodzaakt om na 187.5 km. voortijdig van het ijs te stappen wegens bevroren vingers. John van Echtelt, evenals Doesburg een Montfoortse SVO’er, slaagde er wel in om de 200 km. te schaatsen. Eerder was hem dit ook al gelukt in 2012, toen schaatste hij bijna elf uur over het Oostenrijkse meer. Nu kwam John na 9.58.24 over de finish.
Bij de start was het -18.2, maar er stond gelukkig geen wind. Ook de ijsomstandigheden waren prima. Desondanks kwam John na zo’n 70 km. door een flinke scheur in het ijs ten val. Zijn helm voorkwam verder onheil. Door zijn harde kennismaking met het ijs verloor John, die op Salomons schaatste, het contact met zijn groep en moest hij twee ronden solo over het ijs. Tussendoor kreeg hij steun van zijn vrouw Mariëlle die hem voorzag van warme koffie. Nadat John daarna lange tijd in een groep kon meekoersen restte hem de laatste drie ronden weer een alleengang richting die finish. Na afloop vertelde de vermoeide John dat hij veel baat had gehad van de wekelijkse toertrainingen van Walter van Zwieten. Daarnaast had hij ook meerdere keren ‘op het natuurijs’ van Biddinghuizen getraind. John blijft nog tot halverwege volgende week in Oostenrijk. Mogelijk gaat hij dinsdag ook van start bij de derde Alternatieve.
De Eerste Alternatieve Elfstedentocht werd dinsdag onder nagenoeg perfecte omstandigheden geschaatst. Naast Kees Schravesande, hij finishte na 7.47 uur, was Freek Wiltenburg de enige SVO’er die van start ging. Als trainer van DUO-sport was Freek ‘ingehuurd’ als voorrijder voor een groep schaatsers die als doelstelling had om de tocht binnen de negen uur af te leggen. Freek: ‘Dat we al na 8 uur en 40 minuten schaatsen binnenkwamen, zonder ook maar iemand van de groep te verliezen, zegt alles over de omstandigheden. De omstandigheden waren veel beter dan de twee voorgaande jaren. ’s Ochtends was het met -15 graden wel erg koud, maar toen het zonnetje eenmaal doorkwam was iedereen volop aan het genieten.’ Freek, die in Oostenrijk werd aangemoedigd door zijn ouders en zijn broer, finishte na 8.40.25 uur.
Terwijl Freek de Elfstedentocht schaatste trainde Tom van Vliet met zijn team Marino Skaters ter voorbereiding op de wedstrijden. Woensdag finishte hij als 81ste bij de Aart Koopmans Memorial over 80 kilometer. Dit overigens na een valpartij in de laatste ronde.
Het was een rustig schaatsweekend. I.v.m. de clubkampioenschappen van De Vechtstreek en IJBM waren er alleen trainingswedstrijden op zondagmorgen. Met een handgeklokte 53.75 schaatste Stan van Vliet de snelste SVO-tijd ooit op de incourante 700 meter. Bij de junioren B worden op deze afstand nog clubrecords erkend, bij de hogere leeftijdscategorieën is dit niet meer het geval. Ook op 300 schaatste Stan met 25.30 een SVO-clubrecord. Op zijn lijstje ontbreken nu nog de records op de 100 meter en de vijf kilometer.
Gerwin Coljé bereidt zich voor op het NK Allround dat dit weekend in Heerenveen wordt gehouden. Tijdens trainingswedstrijden in Thialf schaatste hij met 1.50.82 zijn tweede tijd ooit op de 1500 meter. Zijn vorm is duidelijk groeiende en hij heeft alle vertrouwen in een goede verloop van het NK.
Anne Murk schaatste zondagavond mee met de gewestelijke pupillenwedstrijd op kunstijsbaan De Westfries in Hoorn. Volgens haar vader Johan was het ijskoud in de hal langs de A9. Op de 500 meter eindigde Anne als achtste. Ondanks twee ‘bijna-valpartijen’ kwam ze tot een mooie 50.19. Ook op beide 100 meters werd Anne achtste. Op de eerste rit in lijn kwam ze tot 12.99, een nieuw PR.
Op de marathon in Utrecht waren er een derde en een vierde plaats voor Cas van Deuren en Kees Verdouw bij de pupillen A en de C3.
Veel andere SVO’ers droomden zondag van natuurijs. Toen was het nog een dagje te vroeg, maar vandaag stonden de eerste Oudewaterse schaatsers op natuurijs. Op de foto Conny en Marga Treur in Ammerstol.
