Het schaatsseizoen loopt op z’n eind. Nog een ruim een maand en veel SVO’ers gaan de ijzers weer omwisselen voor de wieltjes. In de laatste periode van het seizoen zijn er niet veel hoogtepunten meer. Veel schaatsers zullen in Heerenveen nog proberen om een PR aan te scherpen, maar de realiteit leert inmiddels dat een stormachtige wind in Utrecht ook wonderen kan verrichten. Dus pak je kans!
SVO heeft veel schaatsers met een wedstrijdlicentie, maar een deel van hen schaatst nauwelijks wedstrijden. Slechts voor de clubkampioenschappen willen ze de reis naar Utrecht nog wel ondernemen. Dat is overigens prima en is ook nooit anders geweest. Alhoewel … het zou toch wel leuk zijn als iedereen toch wel minimaal twee of drie wedstrijden per seizoen schaatst.
Een ander deel van de schaatsers schaatst echt heel veel wedstrijden. Zo ging Niels Ott maar liefst 37 keer van start. Of hij daarmee recordhouder is? Het zijn vooral de jongste schaatsers, C-junioren en pupillen, die tot nu toe de meeste progressie qua tijden maakten. Onder hen best wel wat schaatstalenten, maar om ooit tot de categorie Gerwin Coljé of Stan van Vliet te behoren moet er heel veel arbeid worden verzet. Het viertal Niels Ott, Mike Houdijk, Sem van Beek en Onne van Miltenburg boekte het meeste progressie. Eerstgenoemden schaatsten zelfs zo’n zes seconden van hun PR op de 500 meter af. Cas van Deuren kwam onlangs zelfs al tot 46.05 in zijn eerste schaatsjaar.

Joep Stubbe debuteerde zondagmorgen op de 3000 meter. Het persoonlijk record kon dus vooraf al worden bijgetekend, maar de 4.49.50 was toch een tegenvaller voor hem. Joep koerste op een veel snellere tijd af, maar werd tijdens een inhaalactie fors gehinderd door de voor hem gestarte schaatser met een valpartij tot gevolg. Jammer, want Joep schaatste zij-aan-zij met zijn ploeggenoot Ties van Seumeren en deze finishte na 4.33.62.
Een prachtig PR én een clubrecord was er voor Stan van Vliet op de 3000 meter in Heerenveen. Bij de wedstrijden van het Schaatscircuit, die zaterdag werden gehouden, doorbrak de nummer drie van Nederland als tweede SVO’er de grens van de vier minuten en finishte in 3.58.07. Op 9 maart schaatst Stan zijn eerste 5000 meter van zijn carrière. Tot die dag kan Hessel Koot nog genieten van zijn clubrecord bij de junioren B. In het kielzog van Stan schaatste ook Ad Kemp (de nieuwe Kees Verdouw?) de drie in Heerenveen. De Montfoorter kwam tot 5.39.12.
Fleur Visser was zondagavond te bewonderen op het recordijs van Thialf. Op de 500 meter kwam ze tot een mooie 49.05 en ook de 1.39.83 kon in haar recordboekje worden bijgeschreven. De familie Visser was echter minstens zo blij met het feit dat de schaatsen van Fleur heel waren gebleven, want de afgelopen weken was haar veer maar liefst driemaal gebroken.

De meeste schaatsers van SVO houden het serieuze wedstrijdschaatsen zo rond hun twintigste wel voor gezien. Het is de periode dat de PR’s niet vanzelf meer komen aanwaaien, maar dat er serieus getraind moet worden om op niveau te kunnen blijven presteren. Voor Kees Verdouw ligt dat geheel anders. Hij startte zijn wedstrijdcarrière pas op latere leeftijd en bekroonde dat in het jaar dat hij Abraham zag, het was 1995, met zijn eerste wereldtitel bij de masters. Inmiddels schaatst Kees bij de Masters 75-79 jaar en behoort hij nog steeds tot de nationale top van de schaatsveteranen. Zo won hij onlangs nog de Dutch Masters Cup en verbeterde tijdens de drie wedstrijden evenzoveel wereldrecords.
Aan internationale wedstrijden doet Kees niet meer, hij blijft liever bij zijn schapen in Driebruggen, maar bij de wedstrijden in Nederland ontbreekt hij zelden. Zo was hij dit weekend ook aanwezig bij de Nederlandse Kampioenschappen Masters Allround en Afstanden, die in Utrecht werden gehouden. En Kees heerste zoals nooit tevoren, al was dat ook wel enigszins te danken aan de weinige tegenstand die hij kreeg van Nico Woldendorp en Zwiers Selles. Kees’ tijden op zaterdag zullen echter nog met veel jaloezie worden bekeken door menig SVO-junior. Zijn 47.97 en 2.27.45 zijn absolute toptijden op Utrechts ijs. De zondag, met wederom stormachtige omstandigheden, leverde Kees na een valpartij een nat pak op de 1000 op. Op de 3000 meter was hij weer ruimschoots de sterkste. Zijn 5.52.70 vertelde alles over de weersomstandigheden op De Vechtsebanen –‘Het was noodweer’, volgens ingewijden-, want eerder dit seizoen kwam Kees nog tot 4.59.77 op het ijs van Leeuwarden. Kees keerde dus huiswaarts met vier titels, De 1000 meter werd de prooi van Woldendorp.

Ondanks, of wellicht dankzij, de stevig aanwakkerende storm die gisteren de Utrechtse kunstijsbaan teisterde werden er ‘s morgens weer veel persoonlijke records geschaatst. Greetje Oosterlaken, de meteoroloog ter plekke, constateerde ‘dat de wind er gunstig inviel’. Met die constatering moeten we het dan ook maar doen.
Ad Kemp, die de gemiddelde leeftijd van het SVO-gezelschap wederom flink omhoogtrok, schaatste dit jaar al in Enschede, Leeuwarden en Heerenveen, maar kwam juist op zijn thuisbaan tot een nieuw PR op de 500 meter. Met zijn 53.63 wist hij overigens  alleen de allerjongste SVO’ers voor te blijven. Céline van Straalen, een van die jonkies verbeterde zich op drie afstanden, maar was vooral blij met haar 39.61 op de 300 meter.
Mike Houdijk, pupil A, schaatste met 49.68 zijn eerste veertiger op de 500 meter. Hij was daar uiteraard enorm blij mee. Op de 700 meter toonde Mike ook zijn kwaliteit als kunstschaatser. Bij de start maakte hij een niet geheel geplande pirouette, volgens de aanwezige kenners leek deze het meest op een dubbele Rittberger, maar vervolgens snelde hij nog wel naar een nieuw PR in 1.13.82. Helaas hadden de tijdwaarnemers alleen de stopwatch in de hand, want Mike had bij het jurykorps van de kunstschaatsers ongetwijfeld hoge punten gescoord. 
Op 500 meter wordt de strijd tussen Niels Ott en Cas van Deuren steeds spannender. Beide mannen schaatsten wederom een PR, Niels kwam tot 45.67 en Cas finishte met 46.05 kort achter zijn plaatsgenoot. Laatstgenoemde verbeterde zich op de 1000 meter tot 1.38.32. Ook Tinka van Leeuwen had duidelijk haar dag. De B-junior schaatste PR’s op beide sprintafstanden (51.59 en 1.48.74).
Naast genoemde schaatsers waren er ook PR’s voor Onne van Miltenburg, Fleur Visser en Anne Murk. Sem van Beek miste op de 500 meter waarschijnlijk een nieuwe toptijd, omdat hij door zijn tegenstander onderuit werd geschaatst. De re-skate eindigde na 50.50. Op de 700 meter nam Sem revanche met 1.10.57.

Na de eerste wedstrijddag leek het eigenlijk een onmogelijke missie, maar toch belandde Stan van Vliet gisteren nog op het erepodium bij de Nederlandse Kampioenschappen voor junioren B. Achter kampioen Joep Wennemars, onbetwist de sterkste in de ijshal van Enschede, en de verrassende Tim Prins eindigde Stan als derde.
Het toernooi werd zaterdag geopend met de 500 meter. Met zijn tijd van 38.19 was Stan redelijk tevreden, maar de 1.56.36 op de daaropvolgende 1500 meter was voor hem ronduit teleurstellend. Stan: ‘Met die tijd kon ik het podium wel gedag zeggen. Dat was mentaal zwaar, want ik wist dat ik veel beter kon.’ Beide afstanden werden gewonnen door de in absolute topvorm verkerende Wennemars, maar vooral op de mijl maakte de Dalfsenaar met zijn geweldige 1.53.25 het verschil.
Gisteren appte de moeder van Stan: ‘Hij lacht …!’. En terecht, want Stan had met een sterke 1000 meter (1.14.18 / 5) en een nog imponerender 3000 meter (4.01.26 / 2) de sprong van plaats zes naar drie in het klassement gemaakt. Stan vertelde zelf dat hij zich maar eens ‘echt boos had gemaakt’. En: ‘Ik heb mezelf wel hervonden op de tweede dag, maar het is niet dat ik nu echt tevreden kan zijn na dit weekend.’ Wel was Stan blij dat hij zich met zijn derde plaats voor de derde keer op rij had geplaatst voor de VikingRace.
Joep Stubbe was ongetwijfeld heel tevreden met zijn zestiende plaats in het eindklassement bij de junioren C. De schaatser van de SchaatsAcademie Utrecht wist dat hij niet zou meedoen in de strijd om de topklasseringen. Zijn blijdschap kwam echter voort uit de twee geweldige PR’s, die hij zaterdag op het snelle ijs neerzette. Op de 500 sprintte Joep naar 41.45 en daarmee schaatste hij een enorme hap van zijn oude toptijd af (42.12). Desondanks eindige Joep nog steeds in de achterhoede van het veld. Zijn prestatie op de 1500 meter was nog indrukwekkender. Met 2.06.56 scherpte hij zijn oude toptijd met meer dan drie seconden aan. Joep werd op deze afstand vijftiende en in het eindklassement was er een zestiende plaats voor hem. Hij bleef daarmee zijn ploeggenoten Ties van Seumeren en Björn Kitselaar voor.

Wellicht was Joep in Enschede ook de schaatser die de grootste sprong in het progressieklassement maakte bij de junioren C. Met de recordverbeteringen van 42.12 naar 41.45 en van 2.09.81 naar 2.06.56 was hij maar liefst 1.766 punten beter dan eerst. Is hij toch nog een beetje Nederlands Kampioen geworden …
Joep was vrijdag al naar Enschede gegaan en had daar ’s avonds nog getraind. Op de terugweg werd zijn persoonlijke feestje uiteraard gevierd bij de KFC. Bij de Stubbes is dat een goede traditie na het verbeteren van een PR. En Joep kan zo’n vette hap wel gebruiken!

Afgelopen zaterdag waren er veel vrolijke gezichten bij de JeugdElfstedentocht op de Vechtsebanen. Ondanks het feit dat de met schmink aangebrachte wonden en blauwe plekken op de gezichten van de zeventig SVO-jeugdschaatsertjes anders suggereerden was het een groot ijsfeest op het Utrechtse kunstijs.
Bij de start vanuit de donkere ijshal werd het zicht van de schaatsers belemmerd door zware mistflarden. Eenmaal buiten schaatsten de kinderen in een heerlijk zonnetje. De oudere jeugdschaatsers reden de tocht in kleine groepjes en de allerkleinsten volbrachten de tocht aan de hand van een van de trainers. Onderweg moest er gestempeld worden in alle elf steden. Op hun tocht naar finishplaats Leeuwarden passeerden de kinderen grote wakken, schaatsten ze onder lage bruggen door en werden ze toegejuicht bij het wereldberoemde bruggetje van Bartlehiem. Voor de ouders en grootouders veel herkenning, maar de kinderen schaatsten zonder enige historische besef hun Elfstedentocht.
Het ging bij deze junior-variant van de echte tocht niet om het winnen, maar wel om de startkaart volgestempeld te krijgen met de namen van alle elf steden. Alle kinderen werden na hun tocht beloond met het  Elfstedenkruisje. Ze waren er zeker zo trots op als de schaatsers die in 1997 de laatste Elfstedentocht schaatsten.

Vandaag was het grote meer geopend voor de recreatieve schaatsers. De schaatsers die aan de laatste toertocht deelnamen bleven echter op het kleine meer, voor hen was een rondje van ruim 10 km. uitgezet. De omstandigheden waren bij het vertrek uitstekend. De temperatuur lag rond het vriespunt en het ijs was super. Heel andere omstandigheden dus dan bij de toertocht van dinsdag. Wim Zwanenburg schaatste de eerste rondjes in een strak temp, maar rond de 100 km. kreeg hij een flinke dip. Hij werd weer op gang geholpen door Richard van Agthoven en John de Vries, die aan de toertocht over 100 km. deelnamen en daar alle tijd voor namen. Na 13.00 uur steeg de temperatuur tot 8 graden en werd het ijs slechter. Wim had zijn krachten echter weer hervonden, bedankte Richard en John, en schaatste door. Wim finishte uiteindelijk na 8.32,53 uur. Voor hem was Benno van Vliet al gefinisht. Hij schaatste 8.12,35 uur over de 199,5 km. Albert de Koning, niet actief schaatsend bij SVO maar wel clublid, gleed net binnen de acht uur over de eindstreep. Kees van der Eijk schaatste evenals Richard en John de 100 km. Hij schaatste 4.30,51 uur over de tien rondjes.
Lettie Zwanenburg: ‘Na afloop werd in de tent nog een biertje gedronken. De fanfare uit Friesland stond op de tafels om de boel nog gezelliger te maken. Dat maakt de sfeer bij de Alternatieve Elfstedentochten echt uniek.’  Ze vervolgt: ‘Toch blijft de 200 km. een verschrikkelijk eind vinden alle schaatsers. Als ze eenmaal over de finish zijn is iedereen echter verschrikkelijk blij. Ook al zijn ze helemaal aan het eind van hun latijn.’

De SVO’ers die dinsdag deelnamen aan de derde Alternatieve Elfstedentocht troffen het niet. ’s Morgens bij de start stond er al water op het ijs, maar was het nog prima schaatsen. Terwijl het hoger in de bergen sneeuwde viel er op de Weissensee een voortdurende motregen. Het ijs werd dan ook slechter en slechter. Het leverde veel valpartijen op. Een van de slachtoffers was Johan Boef die na 60 km. ten val kwam met als gevolg dat zijn arm uit de kom schoot. Johan is echter een doorzetter, maar toen hij na 130 km. wederom ten val kwam ‘was hij er wel klaar mee’ en stapte van het ijs.
Peter Kromwijk zette op de 200 km. de snelste SVO-tijd neer. Hij kwam na 7.39,18 uur over het ijs. Ook Dick van der Meij, Rinus Steenbergen, John de Vries, Benno van Vliet, Cees Hofman, Kees van der Eijk, Adri Boere, Richard van Agthoven, Michel van Dijk, Albert de Koning, Michael Hagoort, Conny Hagoort en Marga Eikelboom (zie foto) schaatsten 16 rondjes. Carl van Jaarsveld, Aswin Boere, Arno van Rossum, Arie Gelderblom, Hans Out, Carel Doesburg en Wim Zwanenburg waren de andere SVO’ers / Oudewaternaren die van start gingen, maar schaatsten minder rondjes. Van hen gaat in ieder geval Wim Zwanenburg komende vrijdag een nieuwe poging ondernemen. Roel Ansink ging helemaal niet van start, hij lag ziek in bed.
Tom van Vliet nam vandaag deel aan de wedstrijdtocht over 200 km. Hij stapte na twee ronden uit de wedstrijd.

Het was uiteindelijk de 1000 meter die beslissend was bij de strijd om het goud bij het WK voor masters. De achterstand die Lettie Zwanenburg zaterdag in het klassement opliep t.o.v. Noor van der Ster kon gisteren, ondanks winst op de 3000 meter, niet meer worden goedgemaakt.
Het werd op de 3000 meter een adembenemend gevecht tussen Noor en Lettie. ‘Iedereen wist dat dit DE rit zou worden en dat werd het ook. Alle deelnemers en supporters stonden te kijken en ons aan te moedigen. Ik moet 3.31 sec. sneller dan Noor zijn om kampioen te worden. Met de coach (Wim) had ik doorgesproken dat ik telkens in de binnenbocht zou aanvallen. Dat lukte, maar uiteindelijk kon ik niet het beslissende verschil maken,’ vertelde Lettie zondagmiddag. De Snelrewaardse won de 3000 meter in 5.15.73, Van der Ster eindigde op minder dan een seconde als tweede.
Lettie betreurt het dat haar concurrente volgend jaar doorschuift naar de categorie 65+: ‘Jammer, want nu kunnen we drie jaar niet meer battelen.’ Het mag dus duidelijk zijn dat Lettie nog vol ambitie is en nog lang niet aan stoppen denkt.
In het eindklassement stond Noor van der Ster dus op de hoogste trede. Ze werd geflankeerd door Lettie (2) en Marianne de Neeling (3). De buitenlandse concurrentie uit Duitsland, Canada en Italië eindigde op de plaatsen 4 t/m 7. De wedstrijden werden overigens in een prachtig omgeving afgewerkt: ‘De Arena/Ritten ligt in een dal (1173 meter) met rondom huizen van Collalbo (Klobenstein) en te midden van besneeuwde bergtoppen.’
Inmiddels zijn Lettie en Wim doorgereisd naar de Weissensee. De rollen zijn dan omgekeerd, want Wim rijdt morgen of vrijdag de Alternatieve Elfstedentocht en Lettie zal op het ijs staan voor de verzorging.

De SVO-jeugd laat de laatste weken flink van zich horen. Begin januari plaatsten Stan van Vliet en Joep Stubbe zich rechtstreeks voor de Nederlandse Kampioenschappen voor junioren, die begin februari in Enschede worden gehouden. Maar ook bij de C-junioren en pupillen schaatsen op dit moment veel SVO-schaatsers rond die zich steeds meer als schaatstalent laten gelden. Om goede tijden te schaatsen heb je echter de ideale omstandigheden nodig. Op de Vechtsebanen in Utrecht zijn die momenten schaars, maar afgelopen zondagmorgen kon het Utrechtse ijs wedijveren met dat van het Thialf-stadion in Heerenveen. De veertien schaatsers van SVO, inclusief master Johan Murk, keerden huiswaarts met maar liefst 24 persoonlijke records. Johan Murk nam overigens gewoon deel aan het recordfestival, want hij verbeterde zich op de 500 en 1000 meter.
Voor pupil Mike Houdijk werd het een mooie morgen. De laatste weken verbeterden zijn ploeggenoten record op record, maar nu was hij zelf aan de beurt. Op de 500 meter scoorde hij een prachtige 50.11, maar ook op de 100 en 300 meter was hij sneller dan ooit.
Niels Ott, eerstejaars C, was wederom der snelste van het stel. Op de 500 meter verbeterde hij zich tot een prachtige 45.97 en op de dubbelde afstand kwam hij tot 1.32.17. Ook leeftijdsgenoot Cas van Deuren deed het weer prima. In zijn eerste officiële schaatsjaar sprintte hij bij zijn derde 500 meter naar 47.04. Een tijd waar veel oudere schaatsers zich nog op stukbijten.