Door Johan Boef

Foto's  Patrick van Deuren

De ene dag een marathon, de andere dag een sprintrace: het was een gevarieerd menu dat de SVO-rijders afgelopen NK-weekend in Rotterdam voorgeschoteld kregen. Het dwong de meeste rijders dan ook tot een keuze voor een van beide hoofdgerechten.

Karakter

Het was een hongerige Dave van de Born die als enige rijder zijn tanden zette in zowel de marathon als de sprint. Dat is zeker dapper te noemen, gezien het feit dat de B-junior op het NK-marathon tot op de bodem van zijn kunnen ging, maar de volgende dag ‘gewoon’ weer aan de start stond van het NK over 100 meter. 

Floris Verploeg liet in de marathon net als zijn maatje Van de Born zien wat karakter is: hij demarreerde al na 2 kilometer, om vervolgens 16 ronden lang solo de achtervolgers voor te blijven. Helaas voor Verploeg werd hij anderhalve ronde voor het einde opgeraapt door de kopgroep. De sterkste man in koers, die vanwege zijn strijdlust door het publiek werd omarmd, finishte uiteindelijk op een vijfde plaats. 

Senior Raphael Boef en A-junioren Krijn van Muiswinkel en Isaac Immerzeel kregen het in hun wedstrijd flink voor de kiezen. Van Muiswinkel en Immerzeel konden het hoge tempo van het peloton, de wedstrijd werd met een gemiddelde van meer dan 41 kilometer per uur afgeraffeld, al snel niet meer volgen maar vormden samen een efficiënte tandem en finishten respectievelijk op een achtste en een negende plek. Boef reed de wedstrijd wel uit en had in de einduitslag goed gezelschap, door een plek direct achter Jorrit Bergsma en Evert Hoolwerf op te eisen.  

 Medailles op het NK 100 meter

Het toetje kwam zoals het hoort als laatst. Op de 100 meter. De spectaculaire race, een strijd van man tegen man, werd zondag afgewerkt op de kade naast de SS Rotterdam, het voormalige vlaggenschip van de Holland-Amerika Lijn
Met zijn benen nog zuur van de marathon vocht Dave van de Born knap voor wat hij waard was, maar een plek in de halve finale zat er voor hem niet meer in. Roan Vos kwam dichterbij, maar miste de laatste acht op slechts 0,3 seconden. Intussen brachten Sem van Beek, Cas en Vita van Deuren en Daphne van Kooten met twee gouden, een zilveren en een bronzen medaille het toetje echt op smaak. 

Derde titel op rij
,,Het was alles of niks’’, zei Van Beek over zijn derde nationale titel op rij, waar hij eigenlijk wel een beetje op had gerekend. Vriendinnen Vita en Daphne verrasten zichzelf, door in hun leeftijdsklassen respectievelijk het zilver en brons te veroveren. ,,Ik dacht dat ik misschien wel een kans had op een derde plek, maar ineens stond ik in de finale. Toen ik hoorde dat ik de snelste tijd had, was ik wel blij’’, blikt Vita terug. In de finale moest ze haar meerdere in haar tegenstander erkennen, maar dat mocht de pret niet drukken. ,,Het is mijn eerste medaille op een NK, dat is dus heel mooi.’’ Van Kooten durfde ondanks haar brons een week eerder op de baan in Heerde  vooraf al helemaal niet van het podium te dromen. ,,Ik dacht dat ik waarschijnlijk vierde zou worden, net naast het podium, maar ik ben toch derde geworden’’, zegt ze tevreden lachend. ,,Het ging dus wel goed.’’ 

John Davis

Voor Vita’s oudere broer Cas was het een laatste kans op goud. In Heerde pakte hij brons, maar met zijn winnersmentaliteit nam hij daar geen genoegen mee. ,,Ik zat er in Heerde net naast, ook daar ging ik voor goud. Dus ik moest het op die 100 meter wel doen. Ik stond heel rustig aan de start, met dank aan John Davis. Vorig jaar voelde ik de spanning heel erg en kon ik het niet afmaken. Een groot deel komt echt door hem’’, zegt hij, verwijzend naar zijn Britse trainer en besluit met een voldane grijns: ,,Echt heerlijk, eindelijk ook een keertje een titel.’’

V.l.n.r. Vita van Deuren, (zilver) Cas van Deuren (goud), Sem van Beek (goud) en Daphne van Kooten (brons)

Cas van Deuren Nederlands kampioen

Sem van Beek. Hij werd ook Nederlands kampioen.